به گزارش روابط عمومی بهزیستی استان تهران به نقل از روزنامه پیام ما، قرارگاه اجتماعی شهرداری تهران، قرار است به حوزههای تازهای ورود کند؛ یکی از این حوزهها منع کار کودکان است. مدتی پیش، مدیرعامل سازمان رفاه و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران تاکید کرد که شهرداری بنا دارد تا در حوزه کودکان کار، اقدامات موثری انجام دهد. اقدامات سازمانهای مربوطه در سالهای اخیر برای مبارزه با کار کودکان در سالهای اخیر تنها به اقدامات ضربتی و جمعآوریهای سلبی محدود شد. مدتی پیش هم خبرهایی درباره ضرورت کارآفرینی کودکان کار مطرح شده بود، موضوعی که نگرانی فعالان حقوق کودک را در پی داشت، نگرانی از عادی سازی و رسمی سازی کار کودکان. معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران میگوید در فرآیند قرارگاه اجتماعی، قرار است در وهله اول فضاهای فیزیکی برای نگهداری و مهارت آموزی کودکان کار را تامین کند.
فاطمه ارزانیان، ضمن توضیح درباره جزئیات قرارگاه اجتماعی برای کودکان کار، توانمندسازی، شعار تازه بهزیستی برای کودکان را هم شرح داده است.
مدتی پیش خبرهایی درباره ورود قرارگاه اجتماعی شهرداری تهران به موضوع کودکان کار منتشر شد و خبرهایی هم از همکاری بهزیستی با شهرداری تهران منتشر شد، درحال حاضر این قرارگاه برای سامان دادن به موضوع کودکان کار در چه مرحلهای قرار دارد؟
با توجه به کارگاههای تخصصی بین ارگانی که تشکیل شده هم در شهرداری تهران و هم در استانداری استان تهران قرار بر این است که شهرداری تهران در موضوع تامین فضاهای فیزیکی با بهزیستی همکاری داشته باشد و ظاهرا ساختمانهایی را هم برای این کار پیشبینی کرده است که در این صورت بحث نگهداری و تامین فضای فیزیکی برای جذب و شناسایی و ساماندهی کودکان کار برای بهزیستی قابل اجراست.
این فضاهای فیزیکی که قرار است شهرداری آن را تامین کند، چه کاربردی دارند؟
فضاهای فیزیکی که شهرداری به ما میدهد هم برای نگهداری کودکان است و هم برای کارگاههایی که میتواند با همکاری بخشهای مختلف برای مهارت آموری اختصاص دهیم، این مهارت آموزی میتواند هم تحصیلی باشد هم شغلی باشد برای کودکانی که نوجوان محسوب میشوند. شهرداری همکاریهایی که لازم است را انجام میدهد و فضای فیزیکی هم مهمترین مطالبه بهزیستی است.
نحوه واگذاری آن چگونه است؟ آیا مراکز بهاران به بهزیستی داده میشود؟
این مراکز بهاران نیست، چون بهاران به قسمت دیگری داده شده، بهزیستی از آن استفاده میکند اما در بخش اجتماعی از آن استفاده نمیشود. درباره واگذاری هم هنوز چون کارهایش انجام نشده و هنوز ساختمان به ما داده نشده است، نمیدانم جزییات آن به چه ترتیبی است. دیروز آخرین صحبت این بود که اولین ساختمان به ما داده شود و آن زمان مشخص میشود که به چه ترتیبی است.
در واقع در قرارگاه اجتماعی شهرداری فقط قرار است فضای فیزیکی در اختیار بهزیستی قرار دهد؟
شهرداری همکاریهایی که لازم است را انجام میدهد و فضای فیزیکی هم مهمترین مطالبه بهزیستی است و اعلام کرده که در موضوعات دیگر هم همکاری خواهد داشت. در واقع در قرارگاه قرار است، هماندیشی صورت بگیرد که خدمات منجر به فایده باشد، خدمات گسترده و موازیکاری و حمایت مالی که ارائه میشود، نتیجه معکوس میدهد، در واقع رویکرد این است که پیامدهای اقدامات سنجیده شود و از تجارب گذشته ارگانها استفاده شود.
در سالهای اخیر عمده فعالیتها برای منع کار کودکان به جمعآوریهای ضربتی آنها از خیابان ختم شده بود، رویکرد حاکم در قرارگاه اجتماعی چیست؟
درباره جمعآوری کودکان کار، هم ما در بهزیستی و هم شهرداری مخالف جمعآوری کودکان به معنای فقط برداشتن آنها از خیابان و نگهداری آنها در مراکز هستیم. ما در سلسله جلساتی که در شهرداری در جریان است، دنبال هم اندیشی برای موضوع هستیم تا بدانیم که به چه ترتیب میتوانیم به صورت صحیح کودکان را شناسایی و ساماندهی کنیم، چون هدف اصلی در این فرآیند توانمندسازی کودک و خانواده است، به این معنا که کودک دیگر در خیابان نباشد و خانواده قادر باشد که معیشت خود را تامین کند. اما با مقوله دیگری روبه رو هستیم در موضوع کودکان کار و آن هم کودکان بدون سرپرست هستند که اغلب کودکان اتباع هستند که فاقد هویت و سرپرست هستند، توانمندسازی این کودکان با مشکل روبهرو میشود و ما گاهی ناچار میشویم تا این کودکان را در مراکز نگهداری کنیم، این موضوع هم یکی از مواردی است که چندبعدی به آن نگاه میشود تا راهکار عملیاتی پیدا شود تا در عین حال بتوانیم قوانین حمایت از اطفال را مدنظر قرار داشته باشیم.
ما نمیخواهیم کودکان را از پراکنده کاری تحت پوشش فرآیندهای سازمانی به کار بگماریم، طبق قوانین حمایت از اطفال، کودکی که ادامه تحصیل دهد و بالای ۱۵ سال باشد و میتواند اجازه کار داشته باشد، با این شرط که سلامت جسمی و روحی او حفظ شود.
توانمندسازی یعنی به کودکان مهارتآموزی شود تا بتوانند به صورت رسمی کار کنند؟
منظور از توانمندسازی یعنی نیازهای خانواده و کودک برطرف کنیم تا کودک از چرخه حمایتی سازمان بهزیستی حذف شود، از سطح خیابان حذف شود و دیگر نیازی به کار نداشته باشد. مجموعه توانمندسازی میتواند هر برطرف کردن هر نیازی باشد که کودک و خانواده داشته باشند از خدمات بهداشتی درمانی گرفته تا خدمات آموزشی که برای کودکان الویت دارد. قدمهای بعدی میتواند، ارائه بستههای معیشتی، کمک هزینه ایجاد شغل، حرفهآموزی مهارت آموزی، حل مشکلات بین فردی باشد. در واقع خدماتی که در مجموعه توانمندسازی به کودکان داده میشود، میتواند گسترده باشد، در یک جمله میتوان گفت، برطرف کردن هر نیازی که خانواده داشته باشد و نتیجه آن حذف کودک از چرخه کار در دراز مدت باشد.
مدتی پیش در یکی از دیدارهای رییس جمهور، موضوع کارآفرینی کودکان کار مطرح شد، موضوعی که بعضی از فعالان حقوق کودک آن را به مثابه عادی سازی کار کودک تلقی کردند، این موضوع چه قدر مورد موافقت بهزیستی بود؟
نکتهای که مهم است این است که ما نمیخواهیم کودکان را از پراکنده کاری تحت پوشش فرآیندهای سازمانی به کار بگماریم، طبق قوانین حمایت از اطفال، کودکی که ادامه تحصیل دهد و بالای ۱۵ سال باشد و میتواند اجازه کار داشته باشد، با این شرط که سلامت جسمی و روحی او حفظ شود. من تصور میکنم، بحثی که درباره کارآفرینی کودکان شده، مربوط به این بخش باشد اما بیشتر تمرکز ما درباره کارآفرینی روی خانواده افراد است، در واقع بین اعضای خانواده بتوانیم کسی را پیدا کنیم که قابلیت توانمندسازی داشته باشد، بعضا پدری هست که مشکلات جسمی شدید دارد، از کار افتاده شده، یا برادر یا خواهر و هرکسی که به دلایلی توانمندی فعالیت اقتصادی را از دست دادند اما در سن قانونی هستند و بزرگسالند، آنها را به سمت توانمندسازی میبریم و به آنها خدماتی که نیاز دارند را ارائه میکنیم، اگر بیماری وجود دارد و کمک نقدی و غیرنقدی و حرفه آموزی میکنیم تا توانمند شوند.
نظر شما